Podstawowe cechy reżimu wydajności wybranych źródeł karpackich

Abstract

The above given scientific description contains the analysis of multi-annual and seasonal changes in the outflow of 15 springs which emerge in the Carpathian flysch (fig. l, tab. l). 1979-1991 were the analysed years. A greater part of the springs are characterized by a small average outflow and its considerable variability, a fact typical for the Carpathian flysch (tab. 2). A very big inertia of outflows has been noticed in the case of three springs. It indicates a considerable capacity of the drained water-bearing structures. The analyses of the trends have proved that they are statistically insignificant as well as the trends of the tendency do not show any space order. The greatest seasonal variability can be observed in the case of springs with the highest variation coefficient and with the least inertia. The maximum yields of a greater part of the springs concentrate in the spring months (March, April) or in June. The minimal yields commonly appear in autumn (October, November). The analysis of the frrst three main components lets us divide the searched springs into 5 groups of which two are one-element groups (fig. 5). The springs belonging to the groups divided in such a way have a similar outflow regime.

Prezentowany artykuł zawiera analizę wieloletnich i sezonowych zmian wydajności 15 źródeł odwadniających struktury wodonośne fliszu karpackiego. Materiał hydrometryczny pochodzi z okresu 1979-1991. Stosując metodę składowych głównych i analizę czynnikową zdefiniowano także trzy charakterystyki waloryzujące skalę zmienności sezonowej, poziom inercji wydatku oraz charakter zmian wieloletnich. Zmienne te posłużyły do określenia względnego podobieństwa reżimów wydajności poszczególnych źródeł, a po zastosowaniu analizy skupień do ich pogrupowania w 5 klas typologicznych.