Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorNowak, Marian
dc.contributor.editorPiekarski, Jacek
dc.contributor.editorUrbaniak-Zając, Danuta
dc.contributor.editorPasikowski, Sławomir
dc.date.accessioned2020-01-24T17:31:49Z
dc.date.available2020-01-24T17:31:49Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.citationNowak M., Theoria – praxis – poiesis jako wyzwanie i perspektywy krytyki metodologicznej w pedagogice, [w:] Krytyka metodologiczna w praktyce tworzenia wiedzy, J. Piekarski, D. Urbaniak-Zając, S. Pasikowski (red.), WUŁ, Łódź 2019, doi: 10.18778/8142-715-9.03.pl_PL
dc.identifier.isbn978-83-8142-715-9
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/31297
dc.description.abstractConsidering the theme of the 7th Seminar on Pedagogical Methodology, the chapter focuses on issues related to three categories (theoria, praxis, and poiesis) and the values appropriately assigned to them (truth, goodness, and beauty). By characterizing the role of these categories as the criteria of critical analysis applied to pedagogical knowledge outcomes, this chapter points to their continuing relevance and the special meaning of the value of truth. Truth is an important criterion for critical analysis, as well as the goal of human cognition, an initial and fundamental value, checking the value of all other human personal activities. It constitutes a human individuality composed of three types of truths 1) the truth, which exists (TRUTH); 2) the truth, which becomes (GOOD); and 3) the truth, which is to be (BEAUTY). These are the three spheres of human existence in which the types occur and, at the same time, they can be a criterion of methodological critique used in creating and analysing pedagogical knowledge, indicating human potentialities, which are understood as the things possible to lift humans to the highest possible level (the optimum potentiae) as the top capabilities of a human being. In the Christian context, one can think of some state of a perfect virtue that ‘makes both the having person and his work good’ (Krąpiec, 1990, p. 41).pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.relation.ispartofKrytyka metodologiczna w praktyce tworzenia wiedzy;
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectcritical analysispl_PL
dc.subjectmethodological critiquepl_PL
dc.subjecttheoretical cognitionpl_PL
dc.subjectpractical cognitionpl_PL
dc.subjectpoetic understandingpl_PL
dc.titleTheoria – praxis – poiesis jako wyzwanie i perspektywy krytyki metodologicznej w pedagogicepl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number65-77pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationKatolicki Uniwersytet Lubelskipl_PL
dc.identifier.eisbn978-83-8142-716-6
dc.referencesBrzeziński, J. (2012). Po co Akademia? O dostojeństwie nauki. Nauka, 2, 21–31.pl_PL
dc.referencesFilipowicz, S. (2012). Krytyka. Imponderabilia i strategia. Nauka, 2, 33–42.pl_PL
dc.referencesGnitecki, J. (2006). Wstęp do ogólnej metodologii badań w naukach pedagogicznych, Tom 1, Status metodologiczny nauk pedagogicznych. Poznań: Wydawnictwo UAM.pl_PL
dc.referencesHajduk, Z. (2005). Ogólna metodologia nauk. Lublin: Wydawnictwo KUL.pl_PL
dc.referencesIngarden, R. (1975). O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych (s. 78–109). W: R. Ingarden, Książeczka o człowieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie.pl_PL
dc.referencesKamiński, S. (1992). Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk. Lublin: Wydawnictwo KUL.pl_PL
dc.referencesKomisja do spraw etyki w nauce (2019, styczeń 31). Kodeks etyki pracownika naukowego, załącznik do uchwały PAN nr 10/2012 z 13.12.2012, https://instytucja.pan.pl/images/2016/komisja_ etyki/Kodeks_etyki_pracownika_naukowego_-_wydanie_II_-_2016_r.pdf, dostęp: 26.11.2019.pl_PL
dc.referencesKrąpiec, M. (1988). Metafizyka. Zarys teorii bytu. Lublin: Wydawnictwo KUL.pl_PL
dc.referencesKrąpiec, M. (1990). Prawda – dobro – piękno jako wartości humanistyczne. W: B. Suchodolski (red.), Alternatywna pedagogika humanistyczna. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN.pl_PL
dc.referencesLenzen, D. (1999). Orientierungs-wissenschaft. Was sie kann, was sie will. Hamburg: Rowohlts Enzyklopädie, Rowohlt Taschenbuch Verlag.pl_PL
dc.referencesNowak, M. (1999). Podstawy pedagogiki otwartej. Lublin: Wydawnictwo KUL.pl_PL
dc.referencesSztompka, P. (2014). Uniwersytet współczesny: zderzenie dwóch kultur. Nauka, 1, 7–18.pl_PL
dc.referencesTarnowski, J. (1993). Jak wychowywać? Warszawa: ATK.pl_PL
dc.referencesWalczak, W. (2014). Dążenie do poznawania prawdy w naukach o zarządzaniu – dylematy i kontrowersje. Zeszyty Naukowe Warszawskiej Szkoły Zarządzania – Szkoły Wyższej, 2, 2–39.pl_PL
dc.referencesWalczak, W. (2015). Analiza krytyczna jako metoda poznawania prawdy w naukach o zarządzaniu. E-mentor, 1(58), 22–32.pl_PL
dc.identifier.doi10.18778/8142-715-9.03


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe