The Japanese economy and the global financial crisis

Abstract

Celem artykułu jest analiza problemów, przed jakimi stanęła gospodarka japońska po globalnym kryzysie finansowym z 2008 roku, a także prześledzenie programu, jaki uruchomił rząd Japonii w celu ich rozwiązania, czy chociażby złagodzenia. W momencie gdy światowy kryzys finansowy wybuchł z całą siłą, Japonia jeszcze nie zdążyła „wyjść na prostą” po okresie długotrwałej stagnacji, spowodowanej pęknięciem bańki spekulacyjnego wzrostu z lat 90. XX w. To sprawiło, że jeszcze trudniejsze okazało się zmierzenie z nowymi wyzwaniami. Słaba koniunktura gospodarcza, wywołana skutkami światowego kryzysu finansowego, wraz z tragedią trzęsienia ziemi i tsunami z 11 marca 2011 roku, skłoniła rząd do ogłoszenia pakietu rozwiązań stymulujących wzrost i pobudzających poziom aktywności ekonomicznej. Polityka ta została nazwana „abenomiką” od nazwiska aktualnie urzędującego premiera Japonii, Shinzo Abe. Autor artykułu dokonuje najpierw charakterystyki japońskiej gospodarki, by na tym tle przyjrzeć się najważniejszym wyzwaniom, przed jakimi stoi dzisiejsza Japonia. W konkluzji autor zastanawia się nad efektywnością tzw. trzech strzał „abenomiki”. Spośród trzech rodzajów polityk: monetarnej, fiskalnej oraz przemysłowej, jedynie ta ostatnia jest, zdaniem A. Tanaki, w stanie dać realną receptę na wyjście z recesji. Poszukiwanie nowych ekonomicznych możliwości, krajowych i zagranicznych, powinno przynieść dobre rezultaty w analizowanym zakresie. Korzystne dla Japonii z punktu widzenia ożywienia gospodarki wybory z pewnością będą dotyczyć także współpracy międzynarodowej Japonii z krajami Grupy Wyszehradzkiej.