Mechanizmy zaburzeń hemostazy w stwardnieniu rozsianym

Abstract

Stwardnienie rozsiane to zapalno-demielinizacyjna jednostka chorobowa OUN, w której uszkodzenia mieliny prowadzą do zaburzeń nauroprzekaźnictwa i postępującej niepełnosprawności. Patologiczny mechanizm demielinizacji w MS obejmuje reakcje zapalne, autoimmunizacyjne oraz uszkodzenia oksydacyjne. Procesy te mogą przyczyniać się do zaburzeń w funkcjonowaniu układu hemostazy w przebiegu MS. Płytki krwi będące głównym elementem komórkowym układu hemostazy są komórkami wielofunkcyjnymi uczestniczącymi w reakcjach zapalnych poprzez oddziaływanie z elementami układu immunologicznego. Uważa się, że te najmniejsze, bezjądrzaste elementy morfotyczne krwi uczestniczą w procesie neurodegeneracji w OUN poprzez inicjowanie procesów zapalnych i generowanie RFT. Co więcej, płytki krwi są źródłem wielu aktywnych biologicznie związków zmagazynowanych w ziarnistościach. Wielotorowa aktywność prozapalna płytek prowadzi do naruszenia integralności BBB, infiltracji limfocytów do OUN i przyczynia się do powstawania nowych ognisk neurozapalnych. Zaburzenie funkcji hemostatycznych płytek krwi może być przyczyną zwiększonego ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, występującego u pacjentów z MS. Głównym celem pracy było zbadanie mechanizmów aktywacji płytek krwi i stopnia ich reaktywności u pacjentów z SP MS w warunkach in vitro. Ocenie poddano poziom typowych markerów aktywacji płytek, a także określono zmiany czynnościowe w odpowiedzi na działanie typowych agonistów fizjologicznych. Porównano proteom płytek pochodzących od pacjentów z SP MS oraz zdrowych kontroli. Oznaczono także aktywność głównego szlaku metabolicznego zależnego od COX oraz poziom stresu oksydacyjno-nitracyjnego w płytkach krwi. Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń wykazano, że w krążeniu pacjentów z SP MS utrzymuje się stan chronicznej aktywacji płytek oraz cechuje je nadreaktywność. Płytki krwi pochodzące od pacjentów z SP MS wykazują wyższą ekspresję fibrynogenu oraz wzmożony metabolizm kwasu arachidonowego. Uzyskane wyniki mogą tłumaczyć zwiększony potencjał prozakrzepowy płytek krwi przyczyniający się do obserwowanego w MS wzrostu ryzyka występowania incydentów sercowo-naczyniowych. Podwyższony poziom markerów stresu oksydacyjnego w płytkach krwi pacjentów z SP MS wpływa na strukturę i czynność płytek, przyczyniając się do zaburzeń funkcjonowania układu hemostazy.