Dostępność przestrzenna a ruch turystyczny. Studium przypadku strefy nadmorskiej wybrzeża Bałtyku

Abstract

W niniejszym opracowaniu dokonano analizy związku dostępności przestrzennej polskiej części wybrzeża Morza Bałtyckiego z ruchem turystycznym. Jako materiał źródłowy posłużyły dane statystyczne GUS oraz dane dotyczące odległości czasowo-przestrzennych wybranych 40 miejscowości wybrzeża 40 wybranych miejscowości z całego kraju. W analizie wykorzystano wartości średnich odległości rzeczywistych, średnich najkrótszych odległości drogowych oraz średnich najkrótszych odległości czasowych, a także dane dotyczące liczby korzystających z noclegów, liczby udzielonych noclegów oraz średniej długości pobytu turystów. Uzyskane w opracowaniu wyniki nie pozwalają w sposób jednoznaczny wykazać bezpośredniego wpływu dostępności przestrzennej nadmorskich miejscowości turystycznych oraz rejestrowanego w nich ruchu turystycznego.

In the article was made an analysis of theinfluence of the transport accessibility on the tourist activity and frequence indicators. As a source of the material for this purpose was used the data about the transport accessibility of the selected 40 baltic coastal resorts withe the 40 locations in the whole area of Poland and data concerning to tourist traffic as tourist activity and frequence indicators. In the analysis was made with using Spearmann corelation coeficients and with Ward data clustering. According to the results of the case presented it isn’t clear that. tourist activity and frequence indicators are directly under influence of the transport accessibility indicators.