Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorToma, Monika
dc.date.accessioned2020-07-09T07:43:25Z
dc.date.available2020-07-09T07:43:25Z
dc.date.issued2020
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/32110
dc.descriptionW skład rozprawy doktorskiej wchodzi sześć publikacji: trzy przeglądowe i dwie doświadczalne.pl_PL
dc.description.abstractJedną z cech charakterystycznych nowotworów jest ich genetyczna niestabilność, która prowadzi do podwyższonego tempa powstawania mutacji w ich genomach. Z tego też powodu istnieje względnie wysokie ryzyko zajścia mutacji i utraty funkcji w genach, których produkty biorą udział w szlakach kluczowych dla przeżycia komórki - np. mechanizmach naprawy DNA. W takich warunkach przeżycie komórki nowotworowej zostaje uzależnione od aktywacji szlaku alternatywnego. Jeśli inaktywujące mutacje powstające w określonych parach genów prowadzą do śmierci komórek, natomiast inaktywacja każdego z nich indywidualnie nie wpływa na przeżycie komórek, mówimy wówczas, że wykazują one interakcje syntetycznej letalności. Zastosowanie inhibitorów lub aptamerów białek w celu zablokowania szlaku alternatywnego stało się w ostatnich latach przedmiotem spersonalizowanej terapii przeciwnowotworowej opartej o syntetyczną letalność. Takie podejście może nie tylko okazać się selektywnym i skutecznym rozwiązaniem w spersonalizowanej terapii przeciwnowotworowej, ale przyczynia się już obecnie do poszerzania wiedzy dotyczącej interakcji genetycznych zachodzących w komórkach. W niniejszej pracy podjęto się poszukiwania interakcji syntetycznej letalności w komórkach źle prognozujących guzów litych - glejaka i czerniaka. Pomimo, że czerniak na wczesnych etapach łatwo poddaje się leczeniu, to wyższe stopnie zaawansowania i przerzuty do innych organów zazwyczaj znacząco pogarszają medianę przeżycia poniżej 9 miesięcy. Glejak wielopostaciowy jest natomiast jednym z najczęstszych nowotworów centralnego układu nerwowego, jednak nawet pomimo wykorzystania agresywnych strategii terapeutycznych wykazuje bardzo niski współczynnik przeżywalności. Badania zakładały utworzenie dla każdego badanego przypadku profilu ekspresji genów kluczowych dla naprawy DSB i identyfikację “słabych punktów” naprawy w nowotworze, które mogłyby zostać wykorzystane do stworzenia spersonalizowanego do każdego przypadku zestawu związków celujących w alternatywne szlaki naprawy DSB.pl_PL
dc.description.sponsorshipGrant Narodowego Centrum Nauki w ramach konkursu OPUS nr UMO-2012/07/B/ NZ7/04245 “Białka naprawy pęknięć dwuniciowych DNA jako cele dla spersonalizowanej terapii przeciwnowotworowej opartej na syntetycznej letalności”, kierownik - prof. dr hab. Tomasz Śliwiński / Dofinansowanie zadań badawczych dla młodych naukowców oraz uczestników studiów doktoranckich przez Dziekana Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ / Grant Narodowego Centrum Nauki ETIUDA nr UMO-2018/28/T/NZ7/00105 na przygotowanie rozprawy doktorskiej “Syntetyczna letalność w komórkach nowotworowych indukowana inhibitorami białek naprawy pęknięć DNA” i odbycie zagranicznego stażu naukowego, kierownik - mgr Monika Tomapl_PL
dc.language.isoenen
dc.subjectsyntetyczna letalnośćpl_PL
dc.subjectnowotworypl_PL
dc.subjectLIG4pl_PL
dc.subjectPARP1pl_PL
dc.subjectinhibitorypl_PL
dc.subjectzwiązki alkilującepl_PL
dc.subjectglejakpl_PL
dc.subjectczerniakpl_PL
dc.titleSyntetyczna letalność w komórkach nowotworowych indukowana inhibitorami białek naprawy pęknięć DNApl_PL
dc.typePhD/Doctoral Dissertationpl_PL
dc.page.number1-164pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Katedra Genetyki Molekularnejpl_PL
dc.contributor.authorEmailmonika.toma@biol.uni.lodz.plpl_PL
dc.contributor.authorEmailmonikatoma3@gmail.compl_PL
dc.dissertation.directorŚliwiński, Tomasz
dc.dissertation.reviewerArabski, Michał
dc.dissertation.reviewerFlis, Sylwia
dc.date.defence2020-09-11
dc.disciplinenauki biologicznepl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord