Outsourcing usług w świetle prawa pracy - w poszukiwaniu rzeczywistego pracodawcy

Abstract

Outsourcing usług stanowi alternatywę dla zatrudniania pracowników własnych. Co do zasady, korzystanie z niej mieści się w ramach wolności gospodarczej. Aktualnym i istotnym wyzwaniem dla rozwoju prawa pracy pozostaje jednak przeciwdziałanie niepożądanym społecznie skutkom stosowania outsourcingu usług. W skrajnej postaci, może on bowiem służyć jako mechanizm przenoszenia na inny podmiot obciążeń związanych z zatrudnieniem pracowników własnych, przy jednoczesnym zachowaniu korzyści płynących z występowania w roli pracodawcy. Staje się wówczas narzędziem do obchodzenia prawnopracowniczego reżimu korzystania z pracy ludzkiej, uważanego przez wielu przedsiębiorców za uciążliwy. Pozbywając się całej gamy obowiązków oraz idących za nimi kosztów, przedsiębiorcy zyskują przewagę konkurencyjną nad innymi podmiotami, czyniącymi zadość obowiązkom przypisanym do roli pracodawcy. Ich działanie implikuje nie tylko negatywne konsekwencje w zakresie ochrony osób faktycznie wykonujących pracę w ramach outsourcingu usług, ale także w obszarze przestrzegania zasad uczciwej konkurencji na rynku. Niniejsza rozprawa poświęcona jest rozważaniom na temat granicy pomiędzy korzystaniem ze strategii outsourcingu usług w ramach wolności gospodarczej oraz poza nią - w celu obejścia reżimu prawa pracy. W drugim przypadku outsourcing usług może prowadzić do przypisania statusu pracodawcy niewłaściwemu podmiotowi, co rodzi istotne konsekwencje praktyczne. Niezbędnym instrumentem ochrony praw pracowniczych staje się wówczas odnalezienie rzeczywistego pracodawcy.