| dc.description.abstract | Wykorzystanie BIM w procesie inwestycyjno-budowlanym nie ogranicza się tylko zmiany w technologii generowania danych i operowania nimi, ale wpływa także na przebieg tego procesu. Zmiana technologii pociąga za sobą szereg jakościowych zmian o charakterze organizacyjnym, proceduralnym czy prawnym. Istotnej zmianie pod wpływem BIM ulega model komunikacji między uczestnikami procesu inwestycyjnego, realizowany w środowisku elektronicznym. W efekcie BIM wpływa na wszystkie fazy cyklu życia inwestycji, od fazy projektowania począwszy, aż do jej rozbiórki. Rozprawa w części teoretycznej została przygotowana na podstawie literatury przedmiotu, zagranicznej i krajowej, oraz dokumentów wytworzonych dotychczas w ramach procesu wdrażania technologii BIM do polskiego systemu zamówień publicznych na roboty budowlane. W części empirycznej pracy istotne znaczenia miały materiały źródłowe uzyskane w efekcie zastosowania metody studium przypadku oraz badania ankietowania. Podkreślenia wymaga okoliczność, iż proces wdrażania technologii BIM do polskiego systemu zamówień publicznych na roboty budowlanego wciąż jest procesem nie zakończonym. Jako cezurę początkową tego procesu przyjęto rok 2012, kiedy to technologia BIM pojawiła się w projektach komercyjnych, czego instytucjonalnym wyrazem stało się utworzenie organizacji BIMKlaster. Jako datę końcową tego procesu przyjmuje się rok 2025, kiedy – zgodnie z zapisami ministerstwa „mapy drogowej” – stosowanie BIM w zamówieniach publicznych ma stać się wymogiem prawnym.
Zaproponowane ujęcie odnosi się nie tylko do samego przebiegu procesu wdrożenia, ale uwzględnia także różnorodne, istotne z punktu widzenia jego skuteczności, uwarunkowania. Podjęta w rozprawie problematyka wymaga ze względu na prekursorski charakter ujęcia oraz fakt, iż – jak nadmieniano – proces wdrażania technologii BIM do polskiego systemu zamówień publicznych nadal trwa, dalszych badań, które pozwolą zweryfikować poczynione ustalenia. | pl_PL |
