Społeczne uwarunkowania odbioru sztuki współczesnej. Badania z wykorzystaniem okulografii

Abstract

Celem rozprawy jest analiza recepcji sztuki współczesnej oraz określenie społecznych uwarunkowań jej odbioru. Badania oparte zostały na tradycyjnych i nowoczesnych metodach badawczych: oprócz wywiadów i kwestionariuszy wykorzystana została okulografia (eye-tracking)– technologia rejestrująca ruchy gałek ocznych. W analizach i doborze próby uwzględniony został zróżnicowany poziom kompetencji odbiorczych. Dodatkową wartością realizowanych w przestrzeni muzealnej badań była weryfikacja zastosowania okulografii w badaniach socjologicznych, zwłaszcza w kontekście badań sztuki. Rozprawa składa się z dwóch części: teoretycznej i empirycznej. Część teoretyczna przedstawia zarys socjologicznych, historycznych i estetycznych koncepcji, będących punktem odniesienia i podstawą do realizacji badań. Zawiera również rozdział poświęcony osiągnięciom w dziedzinie neuroestetyki, szukającej biologicznych podstaw przeżyć estetycznych. Część teoretyczną zamyka opis okulografii – współczesnej metody badawczej, opartej na założeniach neuronauk. Na część empiryczną składa się opis metodologii badań oraz wyniki ukazujące przebieg recepcji wśród widzów wykwalifikowanych i potocznych na poziomie poznawczym, emocjonalnym oraz percepcyjnym.