Kredyty zagrożone NPL oraz odpisy na straty kredytowe w sektorze bankowym

Abstract

Działalność kredytowa to obszar działalności bankowej, stanowiący główne źródło przychodów, powiązany z ryzykiem kredytowym, którego materializacja generuje straty dla wyniku finansowego i bazy kapitałowej pojedynczych instytucji kredytowych oraz stabilności systemu bankowego i finansowania gospodarki. Celem opracowania jest przedstawienie, ocena i prognozowanie strat kredytowych w sektorze bankowym w Polsce, w kontekście identyfikacji prawidłowości i trendów należności kredytowych, oraz zależności przyczynowo-skutkowych między wynikiem z tytułu oczekiwanych strat kredytowych a sytuacją gospodarczą. Strata kredytowa wg MSSF 9 stanowi różnicę między wszystkimi, wynikającymi z umowy kredytowej przepływami pieniężnymi należnymi jednostce i wszystkimi przepływami pieniężnymi, które jednostka spodziewa się otrzymać, dyskontowaną według pierwotnej efektywnej stopy procentowej. Straty kredytowe powstają w sytuacjach pogorszenia zdolności kredytowej oraz czynników po stronie instytucji kredytowej. Jako metodę badawczą zastosowano model prognostyczny, poprzedzony prezentacją czynników determinujących wynik ECL, a także wyznaczaniem wyniku ECL. Zidentyfikowano istotne zmienne makroekonomiczne a także określono założenia dla uwarunkowań makroekonomicznych w modelach oczekiwanych strat kredytowych. Przeprowadzona analiza wskazuje, że sektor bankowy dość skutecznie kontroluje poziom powstających strat kredytowych, na co wskazuje malejący trend wskaźnika NPL i stosunkowo łagodne przejście okresu związanego z pandemią COVID-19. Przyczynia się do tego ostrożna polityka kredytowa i zarządzanie należnościami z utratą wartości. Należy jednak zauważyć, że gwałtowne pogorszenie sytuacji makroekonomicznej w krótkim czasie będzie stanowić duży problem dla sektora bankowego.