Fundacje architektoniczne oraz inne inwestycje budowlane małopolskich Leliwitów w średniowieczu

Abstract

Rozprawa poświęcona została małopolskim Leliwitom w średniowieczu, a inspiracją do jej powstania stała się dwutomowa monografia Włodzimierza Dworzaczka na temat Leliwitów tarnowskich. Autorka podejmuje się uzupełnienia obrazu dziejów Leliwitów małopolskich o ich działalność fundacyjną i budowlaną – śledzi uwarunkowania powodujące, że niektórzy Leliwici podejmowali liczne działania inwestycyjne, a inni się od nich powstrzymywali, a także wykazuje, na jak duży wysiłek finansowy stać było rodziny o określonym statusie majątkowym. Znaczną część rozprawy zajmują zagadnienia dotyczące spraw majątkowych poszczególnych przedstawicieli rodu, w tym przebiegu ich karier urzędniczych. Autorka omawia działalność: Spycimira – protoplasty rodu, Melsztyńskich, Tarnowskich, Jarosławskich oraz osobno dwóch linii na jakie podzielili się Tarnowscy u schyłku XV wieku. Zakres terytorialny pracy jest określony stanem posiadania przez poszczególne rodziny ich majątków ziemskich, a także przez uposażenia urzędów, które pełnili – w zasadniczej części ogranicza się do Małopolski i ziem ruskich oraz południowej Wielkopolski. Dolną granicę czasową stanowi okres pojawienia się Leliwitów na arenie dziejowej, czyli okres drugiego dziesięciolecia wieku XIV, a górną –przełom wieku XVI i XVII.