Streszczenie
Pomimo że od śmierci Tadeusza Kantora minęło już wiele lat, zainteresowanie jego twórczością nie maleje i wciąż przybywa nowych publikacji poświęconych temu artyście. Początkowo polska krytyka sztukę Tadeusza Kantora utożsamiała z ruchami awangardowymi, jednakże artysty tego nie uznawano za oryginalnego, postrzegano go raczej jako twórcę wtórnego wobec zagranicznych wzorców, jako naśladowcę obcych pomysłów, ulegającego wpływom chwilowych, zagranicznych mód w sztuce. Nie wszystkie opinie o nim były pozytywne. W latach pięćdziesiątych, po jego odczytach dla studentów o współczesnej sztuce, przylgnęły do niego określenia formułowane przez komentatorów sztuki: ,,komiwojażer nowinek", ,,sejsmograf aktualności ". Sytuacja zmieniła się po premierze „Umarłej klasy”, która została entuzjastycznie przyjęta przez publiczność i krytykę całego świata, nie wykluczając Polski.