Etnologiczne studium współczesnych twórców postludowych

Abstract

Autorka rozprawy proponuje wprowadzenie terminu “sztuka postludowa” jako określenie całego powojennego nurtu sztuki wiejsko-małomiasteczkowej. Nurt ten obejmuje dwa zasadnicze prądy zarysowane po opracowaniu materiałów terenowych. Jest to: sztuka postludowa tradycyjna przechowująca z różnych względów wartości typowe dla dawnej sztuki ludowej (są to na ogół względy marketingowe) oraz sztuka postludowa nowoczesna oparta o rozwiązania niewystępujące w dawnej sztuce ludowej. Ważnym postulatem badawczym jest spojrzenie na szeroko rozumianą twórczość ludową z perspektywy należnej sztuce, która podlega naturalnym przeobrażeniom. Dysertacja składa się z trzech części: pierwszej – historycznej, opartej o materiał źródłowy, drugiej – teoretycznej, zawierającej główne założenia teoretyczne sformułowane na potrzeby tej pracy, trzeciej – empirycznej, opartej o materiał zgromadzony w czasie badań terenowych. Zaplanowane badania terenowe składały się z trzech etapów. Realizowane były w latach 1997–1999, na trzech odrębnych, specjalnie w tym celu wybranych terenach badawczych: (1) pierwsze objęły tereny Kaszub, a ściśle okolice Wdzydz Kiszewskich; odbywały się we wrześniu 1997 r.; (2) drugie skoncentrowały się na terenach byłego województwa nowosądeckiego; były prowadzone w lipcu 1998 r.; (3) trzeci, ostatni etap, objął okolice byłego województwa radomskiego; został przeprowadzony w lipcu 1999 r. Dodatkowo do pracy dołączony został aneks prezentujący sylwetki trzech – wybranych przez wzgląd na różnorodność postaw twórczych – artystów z rejonów objętych badaniami.