Problematyka śmierci w twórczości Jarosława Iwaszkiewicza. Niektóre aspekty interpretacyjne

Abstract

Celem dysertacji jest zastanowienie się nad pewnymi aspektami problematyki śmierci w twórczości Jarosława Iwaszkiewicza – przede wszystkim w trzech jego „klasycznych" opowiadaniach, uważanych przez badaczy literatury za najwybitniejsze osiągnięcie twórcze Autora, w Pannach z Wilka, Brzezinie (1933) i Młynie nad Utratą (1936). Problematyka śmierci jest rozpatrywana także w odniesieniu do dwóch tekstów późniejszych: opowiadania Tatarak (1958) i mniej znanego czytelnikom Iwaszkiewicza Opowiadania z kotem (1964). We wszystkich wymienionych opowiadaniach śmierć wydaje się albo tematem głównym, albo ważnym elementem czy „szyfrem" świata przedstawionego. Jeszcze jedna analiza (istnieje ich co najmniej kilkanaście) Panien z Wilka jest próbą wyjaśnienia zakończenia tego opowiadania, o którego interpretację trwają spory. Dotychczasowym analizom wymienionych opowiadań, zdaniem autorki rozprawy, częstokroć albo brakuje spójności, albo są nie dość szczegółowe.