Polskie słownictwo włókiennicze

Abstract

Słownictwo włókiennicze do tej pory nie zostało kompleksowo opracowane. Jedyna obszerna praca Barbary Falińskiej Polskie słownictwo tkackie na tle słowiańskim ujmuje tylko słownictwo gwarowe. Potrzebne wydawało się zatem zgromadzenie i scharakteryzowanie współczesnego słownictwa włókienniczego, wskazanie jego pochodzenia, sposobu wzbogacania i funkcjonowania w różnych odmianach języka polskiego. Materiał zaczerpnięty został z podręczników dla uczniów szkół zawodowych oraz studentów wydziału włókienniczego, zatwierdzonych przez Ministerstwo Oświaty. Źródła te spełniają sprecyzowany przez Marię Rachwałową warunek jednorodności geograficznej (są pisane w obrębie tego samego terytorium), zostały stworzone przez rodzimych użytkowników języka (nie są tłumaczeniami), należą do określonej odmiany języka ogólnego (odmiana specjalistyczna), są dość jednorodne pod względem chronologicznym (powstawały w przedziale jednego wieku; najstarszy z wykorzystanych tu podręczników pochodzi z 1898 roku).