Językowe środki kreowania postaci w twórczości historycznej Henryka Sienkiewicza

Abstract

Celem niniejszej dysertacji będzie wykazanie, w jaki sposób i przy użyciu jakich środków językowo-stylistycznych dokonuje się kreacja postaci w twórczości historycznej Henryka Sienkiewicza. Ekscerpcji poddane zostaną następujące powieści: Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886), Pan Wołodyjowski (1888), Quo vadis? (1896), Krzyżacy (1900), Na polu chwały (1906), Legiony (1914) oraz nowele: Pójdźmy za nim! (1892) oraz Co się raz stało w Sydonie (1907). Praca niniejsza nie rości sobie prawa do wypełnienia istniejącej luki w badaniach nad stylem Sienkiewicza. Ma być jedynie próbą zinterpretowania i opisania tych

właściwości językowo-stylistycznych tekstów historycznych, które dotąd nie zostały szczegółowo zbadane, a do takich z pewnością należą zagadnienia językowej kreacji postaci.