Środowisko żydowskich artystów malarzy w Łodzi w latach 1880–1919

Abstract

Celem rozprawy jest odtworzenie i ukazanie różnorodnych przejawów działalności artystycznej żydowskich malarzy i rzeźbiarzy tworzących w Łodzi na przełomie XIX i XX stulecia. Założeniem autorki było w miarę najpełniejsze przedstawienie ich obecności i roli w procesie kształtowania kultury lokalnej, dynamicznie rozwijającego się ośrodka przemysłowego. Zakres badań obejmuje lata 1880–1918. Jest to okres, w którym najlepiej widać mechanizm powolnego kształtowania się lokalnego rynku sztuki: od prezentacji obrazów w oknach sklepowych, poprzez próby stworzenia stałego salonu artystycznego, aż do organizacji pierwszej nowoczesnej wystawy w 1918 roku. Wyznaczone w dysertacji ramy czasowe pozwalają prześledzić narodziny nowoczesnej sztuki żydowskiej, nowoczesnego życia artystycznego w miejscu nazwanym „Złym Miastem”. Wybierając ilustracje do katalogu, autorka kierowała się następującymi kryteriami: reprodukowany obraz powstał pomiędzy 1880 a 1918 rokiem; nawet jeśli powstał po 1918 r., jest przykładem ilustrującym problem omawiany w kolejnych rozdziałach; jest przykładem twórczości artysty, który debiutował przed 1918 r., ale jego wcześniejsze prace nie zachowały się. W pracy dominują reprodukcje obrazów artystów aktywnych w Łodzi na przełomie wieków: S. Hirszenberga, L. Pilichowskiego, M. Trębacza.