Meandry terminologii biblijnej: język i symbolika Księgi Objawienia w Wydrążonych ludziach T.S. Eliota i w Piosence o końcu świata Cz. Miłosza

Abstract

Pierwsza część artykułu poświęcona jest krytycznemu przeglądowi publikacji naukowych autorstwa współczesnych polskich biblistów i opracowań encyklopedycznych podejmujących tematykę biblijną, ze szczególną uwagą poświęconą definiowaniu i/lub opisowi takich terminów, jak: ‘apokalipsa’, ‘biblia’, ‘stary testament’, ‘objawienie’, ‘język biblii’, oraz wybranej problematyce przekładu Biblii na język polski. Krytyczne spojrzenie na definicje wymienionych terminów i porównanie tych definicji z pierwotnymi ich znaczeniami w czasie, kiedy zostały wprowadzone do religijnego i kulturowego obiegu cywilizacyjnego, ukazuje dominację interpretacji chrześcijańskiej, również w odniesieniu do pojęć wywodzących się z judaizmu, i tym samym minimalizuje, jeżeli wręcz nie zaciera judaistycznych korzeni chrześcijaństwa. W drugiej części zwięźle omówione jest wykorzystanie symboliki i języka Księgi Objawienia w poemacie T.S. Eliota (Thomas Stearns Eliot) The hollow men i w wierszu Czesława Miłosza Piosenka o końcu świata.