Samobójstwo w perspektywie społeczno-prawnej w I połowie XIX wieku na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego

Abstract

Problematyka samobójstwa na przestrzeni dziejów w perspektywie prawnej stanowi zjawisko interesujące. Wiąże się ona bowiem z pytaniem, czy można ukarać nieżyjącego przestępcę w sposób efektywny? W perspektywie kodyfikacji karnych, funkcjonujących na ziemiach Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim odnajduje się przepisy, które w sposób faktyczny dotyczą problematyki tego zagadnienia. Wykorzystując metodę dedukcyjną oraz wykładnię językową przepisów prawa karnego, funkcjonującego na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego możliwe jest zaprezentowanie prawnokarnej problematyki samobójstwa, jako przestępstwa nie tylko o charakterze moralnym ale także faktycznym.

The issue of suicide throughout history is an interesting phenomenon from a legal perspective. It raises the question whether it is possible to punish a dead criminal effectively? In the perspective of penal codifications operating in the lands of the Kingdom of Poland under Russian rule, there are provisions that actually concern this issue. Using the deductive method and linguistic interpretation of the provisions of criminal law applicable in Polish lands under the Russian partition, it is possible to present the criminal law issue of suicide as a crime not only of a moral nature but also of a factual nature.