Abstract
Manifest literacki zapisał się wyraźnie w dziejach kultury pierwszych zwłaszcza dekad dwudziestego wieku, szczególnego znaczenia nabierając w związku z działalnością artystycznych grup awangardowych. W Polsce najważniejszy moment jego istnienia przypadł na okres międzywojnia, a w zasadzie kilka lat, na przełomie pierwszego i drugiego dziesięciolecia XX wieku. Jakkolwiek w późniejszym okresie również powstawały manifesty, to jednak wypowiedzi dwudziestolecia (a przynajmniej niektóre z nich) wydają się najbardziej wyraziste i najciekawsze nie tylko ze względu na prezentowane pomysły programowe, ale przede wszystkim swą wysoką wartość artystyczną. Celem pracy jest dokonanie przeglądu dziejów manifestu w Polsce z perspektywy genologicznej i historycznoliterackiej.