Przestrzeń w polskich i słoweńskich legendach o wędrówce Chrystusa ze św. Piotrem

Abstract

Tematem pracy doktorskiej jest przestrzeń w folklorze na przykładzie legend o wędrówce Chrystusa ze św. Piotrem. Do jej przygotowania wykorzystano polski i słoweński materiał. Szczególną uwagę zwrócono na miejsca związane z mediacją, takie jak droga i rozdroże, potok, piec, karczma i las. Elementy te pełnią w legendach inne role niż np. w bajkach. Wskazane także na różnice między polskimi i słoweńskimi wariantami. O pewnej uniwersalności przestrzennej legend świadczy także rzadkie występowanie w nich toponimów. Ponadto podjęto temat przynależności gatunkowej analizowanych tekstów oraz historię ich zbierania i podejmowanych nad nimi badań. Postacią szczególną jest w nich towarzysz Chrystusa, którym najczęściej jest św. Piotr, rzadko zaś występują z nich także inne apostołowie. W legendach św. Piotr jest postacią dwuznaczną, uosabiającą ludzkie słabości. Poprzez jego zachowanie i reakcję Chrystusa legendy odzwierciedlają kodeks moralny społeczności, w której dany tekst funkcjonuje. Praca otwiera kolejne pola badawcze dotyczące genologii folkloru, porównania folkloru polskiego i słoweńskiego oraz lokalnej przestrzeni odwzorowanej w różnych gatunkach folkloru.