Ciemna liczba przestępstw. Przykład badań wiktymizacyjnych mieszkańców wybranych obszarów w Łodzi

Abstract

W prezentowanym opracowaniu przedstawiono wyniki badań wiktymizacyjnych wśród mieszkańców trzech jednostek osiedlowych w Łodzi. Okazało się, że można wskazać na pewne zbieżności między uzyskanym obrazem przestępczości w opiniach ofiar przestępstw i poczuciem zagrożenia przestępczością, czyli między przestępczością nierejestrowaną a poziomem bezpieczeństwa. I tak, Nowe Miasto charakteryzuje się najwyższym ogólnym współczynnikiem wiktymizacji i najniższą zgłaszalnością przestępstw co wyraźnie koresponduje z opiniami mieszkańców o wysokim zagrożeniu czynami karalnymi. Najmniejszemu poczuciu zagrożenia przestępczością wśród mieszkańców Julianowa towarzyszy natomiast najniższe ryzyko wiktymizacyjne. Gdyby przyjąć założenie, że społeczny odbiór poziomu przestępczości na danym obszarze jest wypadkową przestępczości faktycznej, to okazuje się w świetle przedstawionych wyników badań, że lepszym źródłem informacji o przestępczości są dane wiktymizacyjne, a nie policyjne statystyki. Poczucie bezpieczeństwa wśród mieszkańców jest bowiem wysokie tam, gdzie niskie jest ryzyko wiktymizacyjne, czyli tam gdzie szanse spotkania ofiar są mniejsze. Taki wniosek zbieżny jest zresztą z logicznymi przewidywaniami. Ale przecież przyjęte założenie jest zbytnim uproszczeniem problemu, gdyż przyczyn złożonego zjawiska poczucia bezpieczeństwa jest niewątpliwie więcej.