Wielokulturowość we współczesnych polskich badaniach geograficznych i edukacji geograficznej - zarys problematyki

Abstract

Problematyka szeroko pojętej wielokulturowości jest w dyskursie publicznym zdominowana przez socjologów, historyków, politologów, w mniejszym stopniu przez geografów. W artykule podjęto próbę omówienia badań geograficznych dotyczących wielokulturowości Polski oraz regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Z powodu ich liczebności i różnorodności, ograniczono się do prac współczesnych naukowców, publikowanych po roku 1990, pomijając bogaty dorobek wcześniejszych pokoleń polskich geografów. Jednym z celów artykułu jest próba wyjaśnienia przyczyn i konsekwencji istotnych dysproporcji w zainteresowaniu różnymi aspektami wielokulturowości, wyraźnie widocznymi zarówno w pracach naukowych, jak i w procesie edukacji geograficznej. Współczesne dynamiczne przemiany geopolityczne, demograficzne i kulturowe, zarówno w skali Europy, jak i Polski, stawiają przed geografami nowe wyzwania badawcze dotyczące wielokulturowości, zwłaszcza dotyczące relacji pomiędzy poszczególnymi narodowościami, grupami regionalnymi oraz wyznaniowymi, także spoza europejskiego kręgu kulturowego, w zmieniających się realiach społecznych i politycznych. Dlatego celem artykułu jest także zwrócenie uwagi geografów na potrzebę intensyfikacji badań dotyczących zarówno tzw. mniejszości regionalnych, jak i społeczności wywodzących się ze środowisk imigranckich.