Nowe rekreacyjne przestrzenie miejskie w obiektach postindustrialnych i ich percepcja. Przykład kompleksu EC1 w Łodzi

Abstract

Kompleks EC1 w Łodzi (zespół obiektów dawnej Elektrowni Łódzkiej) to nowa, dynamicznie zmieniająca się przestrzeń miejska, w której istotną rolę odgrywa jej dziedzictwo postindustrialne. Ta nowoczesna przestrzeń zaczyna pełnić istotne funkcje kulturalne, rozrywkowe i edukacyjne zarówno dla mieszkańców Łodzi, jak i dla turystów. Stopniowo staje się zatem atrakcyjną przestrzenią rekreacyjną, w tym turystyczną, miasta. W artykule omówiono kwestie związane z kreowaniem nowych miejskich przestrzeni rekreacyjnych (m.in. na zrewitalizowanych obszarach postindustrialnych) oraz zaprezentowano wyniki badań dotyczących percepcji takiej przestrzeni na przykładzie kompleksu EC1 w Łodzi. Przeprowadzony sondaż diagnostyczny miał na celu analizę subiektywnego obrazu postrzeganych elementów tej przestrzeni poprzez określenie poziomu doznań sensorycznych, odczuć, emocji i wartości, jakie pojawiają się w czasie jej eksploracji. Badania dowiodły, że mimo dominującej roli zmysłu wzroku zauważalna jest także różnorodność doznań pod wpływem bodźców dźwiękowych, węchowych czy dotykowych, oraz ukazały znaczenie ciągłości miejsca i jego dziedzictwa kulturowego w nowych miejskich przestrzeniach rekreacyjnych, gdzie świadoma kompozycja wzmacnia identyfikację człowieka z przestrzenią.