| dc.description.abstract | Współczesne społeczeństwa europejskie charakteryzują się dynamicznymi zmianami w strukturze demograficznej ludności. Współczynniki dzietności w większości krajów obniżają się, a społeczeństwa stają się coraz starsze. Problem ten dotyczy zarówno krajów rozwiniętych, jak i rozwijających się. Wzrost populacji osób starszych rodzi wyzwania nie tylko dla medycyny, ale także dla polityki społecznej i ekonomii. Skutki starzenia się społeczeństwa odczuwa cała populacja danego kraju (regionu, województwa, powiatu, gminy), rzutuje to na gospodarkę, stosunki społeczne, kulturę oraz wiele innych dziedzin życia. Starzenie się populacji wymusza wprowadzenie zmian, właściwie w każdej dziedzinie życia społeczno-gospodarczego, związanych z zapewnieniem godnego życia i opieki nad konsekwentnie powiększającą się grupą osób starszych. Jakość życia staje się z jednej strony problemem społecznym o niezwykle ważnej randze społecznej, a z drugiej sprawia trudności z powodu niedookreśloności
i interdyscyplinarności. Województwo łódzkie charakteryzuje najwyższy udział osób starszych
w populacji, natomiast według przeprowadzonych badań jakość ich życia jest najgorsza
w skali kraju. Jest to zatrważający wniosek, który powinien prowadzić do refleksji
i podjęcia natychmiastowych działań na szeroką skalę w tym zakresie. Potrzebujemy polityki świadomego, celowego działania z myślą o osobach starszych, która uwzględnia również potrzeby i związane z tym priorytety dotyczących całego społeczeństwa. Musi ona wykraczać swoim zakresem poza politykę społeczną. | pl_PL |
