Show simple item record

dc.contributor.authorPipiak, Paulina
dc.date.accessioned2018-03-09T10:54:43Z
dc.date.available2018-03-09T10:54:43Z
dc.date.issued2018
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/24220
dc.descriptionPraca stanowi cykl publikacji.pl_PL
dc.description.abstractW trakcie realizacji przedstawionej rozprawy doktorskiej zaprojektowano i wykonano szereg 1,3-dipolarnych cykloaddycji tioketonów dihetarylowych oraz arylowo/hetarylowych z różnymi 1,3-dipolami, takimi jak: alifatyczne diazozwiązki, α-diazoketony pochodne (S)-proliny, tiokarbonylo S-metanidy oraz chlorowane tiokarbonylo S-imidy. Celem przedstawionych badań było zbadanie wpływu pierścienia hetarylowego na przebieg reakcji [3+2]-cykloaddycji oraz na trwałość i reaktywność otrzymywanych cykloadduktów. Ważnym aspektem przeprowadzonych badań była synteza nowych heterocykli siarkowych oraz pochodnych etylenu posiadających w strukturze grupy hetarylowe, w tym również związków enancjomerycznie czystych W pierwszej kolejności przeprowadzono reakcje tioketonów arylowych i hetarylowych z N-zabezpieczonymi (S)-2-(diazoacetylo)pirolidynami, które wykorzystano po raz pierwszy w reakcjach z C=S dipolarofilami jako chiralne α-okso diazozwiązki. W zależności od struktury użytego tioketonu otrzymano jako produkty reakcji pochodne 1,3-oksatiolu lub etylenu. W dalszej części badań ustalono, że tioketony hetarylowe, łatwo reagują z generowanymi in situ tiokarbonylo S-metanidami. W wyniku przeprowadzonych reakcji otrzymano sterycznie zatłoczone 4,4,5,5-tetra-podstawione 1,3-ditiolany jako wyłączne lub główne produkty reakcji. Następnie, zbadano reaktywność tioketonów hetarylowych wobec pochodnych diazometanu (2-diazopropanu, diazoetanu oraz (trimetylosililo)diazometanu), otrzymując jako produkt mieszaninę 4,4,5,5-tetra-podstawionego 1,3-ditiolanu, tiiranu i etylenu. Opracowano nową metodę syntezy tetraarylo-etylenów oraz dibenzofulwenów, na drodze desililowania sterycznie zatłoczonych 2-trimetylosililo-1,3-ditiolanów. Ustalono że chlorowane tiokarbonylo S-imidy, w zależności od struktury podstawnika N-arylowego, ulegają albo regioselektywnej dimeryzacji prowadzącej do pochodnych 1,4,2,3-ditiadiazyny, albo tworzą w wyniku wieloetapowego procesu, odpowiednie N,N’-diarylodiimidy siarki. Uzyskane wyniki pozwoliły sformułować hipotezę o współistnieniu konkurencyjnych mechanizmów [3+2]-cykloaddycji, tj. mechanizmu uzgodnionego i etapowego z udziałem pośredniego związku o charakterze dirodnika lub zwitterionu.pl_PL
dc.description.sponsorshipGrant Maestro (2013-2018) ‘Heteroaromatyczne tioketony jako unikalne substraty oraz bloki budulcowe do wykorzystania w chemii organicznej, materiałowej, koordynacyjnej i biometaloorganicznej ’ Wydział Chemii UŁ. Numer (Grant Maestro-3; Dec-2012/06/A/ST5/00219).pl_PL
dc.subjecttioketonypl_PL
dc.subject[3+2]-cykloaddycjepl_PL
dc.subject1,3-dipolepl_PL
dc.subjectmechanizmy reakcjipl_PL
dc.titleNowe reakcje tioketonów arylowych i hetarylowych ze związkami 1,3-dipolarnymipl_PL
dc.page.number123pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Chemii, Katedra Chemii Organicznej i Stosowanejpl_PL
dc.contributor.authorEmailpaulina.pipiak@gmail.compl_PL
dc.dissertation.directorMlostoń, Grzegorz
dc.dissertation.directorUrbaniak, Katarzyna
dc.dissertation.reviewerGryko, Dorota
dc.dissertation.reviewerJasiński, Radomir
dc.date.defence2018-03-14


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record