Zmiany funkcjonowania Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego po 1918 r., na obszarze współczesnego województwa łódzkiego, w świetle uwarunkowań geograficzno-politycznych

Abstract

Na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, poza dominującym Kościołem Rzymskokatolickim funkcjonuje blisko 140 zarejestrowanych związków wyznaniowych o uregulowanej sytuacji prawnej. W województwie łódzkim, którego obszar stanowi przestrzeń badawczą niniejszej pracy, zamieszkuje wielu przedstawicieli mniejszościowych związków wyznaniowych. Ich obecność na terenie naszego województwa, była uwarunkowana politycznie lub historycznie wskutek działań wojennych, migracji czy zmian przebiegu granic. Na szczególną uwagę pod tym względem, zasługuje najliczniejszy w Polsce i w województwie łódzkim kościół nurtu protestanckiego - Kościół Ewangelicko-Augsburski (KEA). W ostatnich latach można mówić o ponownym wzroście zainteresowania problematyką mniejszości wyznaniowych i narodowych. Kwestiami ich dystrybucji, kultury, tradycji i różnorodnego dziedzictwa materialnego, ponownie zajęli się badacze reprezentujący wiele dyscyplin naukowych. Zmianie uległ również stopień podejmowanej przez mniejszości wyznaniowe aktywności społeczno-kulturalnej. W ciągu ostatnich 20 lat, coraz więcej mówi się o dziedzictwie materialnym pozostawionym przez te wspólnoty oraz o różnego typu inicjatywach podejmowanych właśnie przez Kościoły mniejszościowe, koncertach, wystawach oraz licznych przykładach działalności charytatywnej i ekumenicznej. Również ta aktywność stała się w ostatnich latach obiektem naukowego zainteresowania.