Rodzinne uwarunkowania przestępczości nieletnich w świetle kryminologicznych teorii nieformalnej kontroli społecznej

Abstract

Kontrola społeczna, rozumiana jako zestaw środków służących podtrzymywaniu więzi społecznej i tym samym utrzymywaniu porządku społecznego, stanowi dla kryminologii kategorię pojęciową o szczególnej wartości epistemologicznej, zarówno w kontekście analiz etiologii zachowań przestępczych, jak i ich zmiany w cyklu życia jednostki. Badania i analizy wskazują, że więzi łączące jednostkę z jej najbliższym otoczeniem mogą być w obu tych kontekstach znaczące lub nawet decydujące. Stąd też, coraz częściej specjaliści w dziedzinie badań nad zmianą zachowania przestępczego kierują swoją uwagę w stronę niesformalizowanych relacje nieletnich i dorosłych przestępców oraz ich funkcjonowanie w ramach małych grup społecznych, spośród których za najważniejszą uznaje się rodzinę. Celem artykułu jest charakterystyka powiązań między przestępstwami popełnianymi przez osoby nieletnie i młodociane a ich życiem rodzinnym w świetle kryminologicznych teorii nieformalnej kontroli społecznej.