Czasopisma dla dzieci jako narzędzie edukacji (nie tylko) czytelniczej

Abstract

Głównym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jaki sposób czasopisma dla dzieci mogą być narzędziem edukacji medialnej, rozumianej jako wychowanie do odbioru środków przekazu, ale również jako budowanie nawyku czytelnictwa prasy i książek. Hipoteza: W literaturze przedmiotu powszechnie przyjmuje się, że prasa dla dzieci może być efektywnym narzędziem budowania nawyku czytelnictwa. Jednak ten segment rynku prasowego, podobnie jak pozostałe, musi zmagać się z tendencjami do spadku czytelnictwa prasy i książki w zderzeniu z ekspansją mediów cyfrowych. Metodologia: Autor analizuje dane zastane (m.in. raporty z badań) oraz opracowania naukowe z zakresu wpływu mediów, pedagogiki, edukacji medialnej oraz psychologii mediów. Artykuł ma charakter teoretyczny. Jest osadzony w dyscyplinie „nauki o komunikacji społecznej i mediach”, ale ma charakter interdyscyplinarny z uwagi na odniesienia do pedagogiki, edukacji i zagadnień technologicznych.

The main purpose of the article is to answer how magazines for children can be a tool of media literacy – defined as knowledge in media reception; also, as building the habit of reading and buying magazines. Hypothesis: In literature, it is widely accepted that the press for children can be an effective tool for building reading habits. However, this area of press market must struggle with downfall in readership of the printed media in confrontation with the expansion of digital ones. Methodology: The author analyzes existing data (including reports) and scientific research from media studies, pedagogy, media education and media psychology. It is a review article. It is embedded in media studies, but is due to its references to pedagogy, education and technological issues, it can be considered interdisciplinary.