Doświadczanie włoskości w filmie „Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto” w reżyserii Antonia Padovana

Abstract

Autorka artykułu, posługując się często stosowaną w badaniach literaturoznawczych kategorią doświadczenia, przedstawia sposoby obrazowania i doświadczania włoskości w filmie Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto Antonia Padovana. Zalicza do nich typowe dla Włochów przywiązanie do stron rodzinnych (natura Wenecji Euganejskiej jest niezbędnym tłem dla interesującej widzów fabuły), współtworzące jakość relacji ze światem i drugim człowiekiem oraz sposoby definiowania własnego Ja (campanilismo). Za znaczący dla wyrażania tego, co składa się na pojęcie włoskości, autorka uznaje również dialog z dziedzictwem kulturowym (renesansowe płótna Cimy da Conegliano, film Pietra Germiego Panie i panowie oraz konwencja giallo, popularnych we Włoszech powieści kryminalnych, posiadających żółte okładki). Analiza życia głównego bohatera, wielkich i małych spraw jego codzienności pozwala z kolei na podkreślenie zarówno tych elementów, które potwierdzają realizację cech właściwych dla Włochów jako zbiorowości (m.in. idea dolce far niente, rodzinna atmosfera, docenianie jej znaczenia dla kształtowania osobowości człowieka, jego więzi ze światem przeszłości i teraźniejszości), jak też wyeksponowanie tego, co w wizji reżysera stanowi polemikę z powielanymi powszechnie stereotypami, (m.in. życiowa zaradność, posiadanie ustosunkowanych znajomych, ułatwiające rozwiazywanie życiowych problemów).

The authoress of the article, using the category of experience often used in literary studies, introduces the ways of depicting and experiencing Italianity in the film The last prosecco of Count Ancillotto by Antonio Padovan. They include the typical Italians’ attachment to their homelands (the nature of Veneto is an indispensable background for an interesting storyline), co-creating the quality of relations with the world and other people, and ways of defining one’s self (campanilismo). The authoress also considers a dialogue with cultural heritage to be significant for expressing what constitutes Italianness (Renaissance canvases by Cima da Conegliano, Pietro Germi’s film Ladies and Gentlemen, and giallo convention, the popular crime novels in Italy with yellow covers). The analysis of the main character’s life, the great and small matters of his everyday life, allows to emphasize both those elements that confirm the implementation of the characteristics typical of Italians as a community (including the idea of dolce far niente, family atmosphere, appreciating its importance for shaping the human personality, his ties with the world of the past and present), as well as exposing what in the director’s vision is a polemic with commonly repeated stereotypes (e.g. resourcefulness in life, having related friends, making it easier to solve life problems).