| dc.description.abstract | Zjawisko globalizacji, bliska współpraca gospodarcza oraz sąsiedztwo Niemiec i Polski, skutkujące ciągłym przepływem obywateli pomiędzy tymi dwoma państwami spowodowało wyraźne zapotrzebowanie na tłumaczenia tekstów prawniczych w parze językowej niemiecki polski. Przedmiot przekładu stanowią bardzo często teksty z zakresu prawa karnego, które związane są m.in. z czynami zabronionymi popełnianymi przez Niemców i Polaków. Stąd wynika konieczność badania terminologii prawnokarnej w kontekście translatorycznym.
Głównym celem rozprawy doktorskiej jest omówienie problematyki tłumaczenia terminologii prawnokarnej oraz ocena strategii translatorskich, które zostały zastosowane w trzech wydanych drukiem tłumaczeniach polskiego kodeksu karnego na język niemiecki. Choć do tej pory pojawiły się pojedyncze prace, głównie w postaci nielicznych artykułów naukowych, nawiązujące do problematyki przekładu terminologii z zakresu prawa karnego, to nie powstało dotąd żadne szersze opracowanie, w którym to dokonano by bardziej kompleksowej analizy tego materiału. Dysertacja może zatem – choćby częściowo – uzupełnić tę lukę badawczą.
Część teoretyczna rozprawy poświęcona jest zagadnieniom dotyczącym terminologii i terminoznawstwa, języków specjalistycznych, języka prawa, specyfiki przekładu prawnego, ekwiwalencji oraz strategii translatorskich. W części empirycznej przedstawiona została kontrastywna analiza wybranej terminologii polskiego kodeksu karnego i jego trzech wydanych drukiem tłumaczeń (z roku 2019, 2012 i 1998).
Wnioski z przeprowadzonej analizy mogą stanowić źródło wskazówek dla tłumaczy tekstów prawnych, kandydatów do egzaminu na tłumacza przysięgłego oraz zostać wykorzystane w dydaktyce akademickiej jak i w tworzeniu programów kursów lub szkoleń z zakresu przekładu prawniczego. | pl_PL |
