Struktury narracyjne we współczesnych amerykańskich serialach

Abstract

Pomimo stosowania nowych środków stylistycznych, jak i formalnych, można zaobserwować powtarzalność pewnych wzorców w strukturze serialowej, zarówno na poziomie pojedynczych odcinków, jak i całych sezonów. To w konsekwencji daje możliwość opracowania kilku modeli teoretycznych, którym podlegają neoseriale (seriale wielosezonowe, które są obecnie dominującym formatem na rynku telewizyjnym). Pomimo znacznego zróżnicowania seriali nowego typu, ich twórcy działają w ramach pewnych ograniczeń. Jednym z nich jest komercyjność powstających produkcji i konieczność osiągnięcia pewnych progów oglądalności. Główna hipoteza badawcza zakłada, iż istnieją wzorce konstrukcji narracji neoseriali. Celem badań jest wyznaczenie wzorców struktur narracyjnych „neoseriali” W przeprowadzonych obserwacjach zastosowałem spójną metodologię badawczą, która wykorzystuje elementy analizy strukturalnej (funkcjonalnej), analizy neoformalnej oraz metody stosowanej przez scenarzystów (analiza dramaturgiczna). Przyjmuję, podobnie jak strukturaliści czy wcześniej formaliści, iż struktura fabularna staje się wykładnią konstrukcyjną przyszłego dzieła. Poszukiwane w ramach tego projektu schematy, „struktury głębokie”, współczesnych seriali mogą być czynnikiem różnicującym neoseriale. Wraz z zastosowaniem konkretnej struktury fabularnej występuje odmienna organizacja wydarzeń, ich funkcyjności w strukturze dramaturgicznej, a także konstrukcji bohaterów. W postępowaniu badawczym zostały wyodrębnione wątki serialowe (główny, poboczne, równoległe, epizodyczne) z całości wydarzeń fabularnych. Dalej nastąpiło zbadanie ich „dynamiki” (punkty inicjujące, zwrotne, kulminacyjne). Wykorzystując narzędzia analizy neoformalnej zbadałem horyzont i głębię poinformowania oraz zakłócenia w chronologii opowiadania (futurospekcje, retrospekcje, subiektywizacja itp.). Przeprowadzone analizy umożliwiły opracowanie czterech modeli teoretycznych, dla neoseriali oraz zdefiniowania dla nich charakterystycznych aspektów narracji.

The product of quality TV, contemporary TV series (neo-series) have undergone significant changes compared to traditional productions. Previously, TV schedules were dominated by “soap operas” and episodic productions based on certain narrative templates. These days (in the new millennium), the format marked by a narrative continuity prevails. The main research hypothesis is that there is a patterns for the construction of the narration of neo-series. The main objective of the research is to determine templates of narrative structures of ‘neo-series’ (multiseasonal continuing serials which are currently the dominant format in the television market). The creators of these productions experiment with form, use new stylistic means to create genre hybrids, which leads to far-reaching changes in narrative structures. In the conducted observations I have applied a coherent research methodology, which uses elements of structural (functional) analysis, neo-formalist analysis, and the methods used by script doctors (dramatic analysis). I accept, like structuralists or earlier formalists, that the narrative structure determines the structure of interpretation of the produced work. With the use of a specific narrative structure, comes a different organization of events, their functioning in the dramatic structure and also the structure of characters. Using the tools of neo-formal analysis, I examine the horizon and depth of information as well as the distortions of the linearity of the story. During the analysis of the various plotlines in the series, there is made observations on the use of dramatic devices which disrupt the linearity of the story.