Obraz Jana Lechonia jako emigranta

Abstract

Z pięćdziesięciu siedmiu lat swojego życia dwadzieścia sześć spędził Lechoń na emigracji, najpierw w Paryżu, pełniąc funkcję ambasadora polskiej kultury (1930–1939), a następnie jako uchodźca w Nowym Jorku (1940–1956). Gdziekolwiek nie przebywał, promował polską kulturę i literaturę oraz skupiał wokół siebie Polonię. Prowadził audycje radiowe, odczyty, pisał książki i wiersze. Współpracował z „Wiadomościami” londyńskimi. Zakochany w starej Warszawie, nie nadążał za nową literacką modą. Upodobał sobie literaturę klasyczną i tradycję. Na emigracji borykał się z biedą i tęsknotą za ojczyzną. Wzmogły się jego złe stany psychiczne. Gdy już przeczuwał, że do niej nie wróci, marzył o pochówku w polskiej ziemi.

26 out of 57 years of Lechoń life he spent in exile, first in Paris, serving as ambassador of Polish culture (1930–1939) and then as a refugee in New York (1940–1956). Whenever he stayed, he promoted Polish culture and literature and concentrated around Poland. He ran radio shows, readings, posted books and poems. He worked with the “News” in London. In love with old Warsaw, he didn’t keep up with the new literary fashion. He liked classic literature and tradition. His refugee life was full of poverty and longing. Away of homeland his bad mental states grew. When he sensed that he wouldn’t return to Poland, he dreamed of burial in Polish soil.