Formy dialogowe w polskich wideoblogach sportowych w świetle lingwistyki mediów
Date
2023Metadata
Show full item recordAbstract
Celem rozprawy doktorskiej jest charakterystyka form dialogowych występujących w polskich wideoblogach prowadzonych przez dziennikarzy sportowych w serwisie YouTube. Rozważania zaprezentowane w dysertacji to efekt analizy materiału badawczego składającego się ze 120 odcinków zaczerpniętych z 6 wideoblogów sportowych publikowanych w serwisie YouTube: „KOstyra SE”, „Prawda Futbolu”, „Prawda Siatki”, „Polsport — Michał Pol”, „Tomasz Ćwiąkała” i „Foot Truck”. Formy dialogowe występujące w tych materiałach audiowizualnych są ujmowane z punktu widzenia lingwistyki mediów. Wybór tej subdyscypliny jako podstawowej jest podyktowany głównie jej otwartością na różne sposoby opisu, wielonurtowością oraz wieloaspektowością ujęć. Z tego względu w analizie wykorzystano różne metody badawcze. Po pierwsze, do opisu wideobloga zastosowano koncepcję gatunku w formie kolekcji opracowaną przez Marię Wojtak. Po drugie, w omówieniu struktury dialogów uwzględniono lingwistykę tekstu, w tym rozważania m.in. Małgorzaty Kity, Magdaleny Ślawskiej oraz Iwony Loewe. Po trzecie, w charakterystyce relacji nadawczo-odbiorczych w polskich wideoblogach sportowych odwołano się do pragmatyki językowej, w tym do podstawowych norm grzeczności językowej sformułowanych przez Paula Grice’a, Geoffreya Leecha i Małgorzatę Marcjanik. Przeprowadzone badanie pozwala na weryfikację trzech hipotez, które brzmią następująco: 1) internetowe komunikaty audiowizualne bazują na dialogowości, która jest wszechobecna w mediosferze, 2) wideoblog to autochtoniczny dla internetu gatunek w formie kolekcji, a jego poszczególne komponenty znacząco wpływają na realizację dialogowości na poziomie mikro- i makrosytuacyjnym, 3) uczestnicy form dialogowych w wideoblogach sportowych kierują się podstawowymi wartościami dialogu znanymi z tradycyjnego myślenia o nim, zgodnymi z szerokim rozumieniem tego pojęcia, czyli kooperacją, szacunkiem, współdziałaniem, porozumieniem i wzajemnym zrozumieniem, które determinują realizację partnerstwa oraz wspólnotowości.