Sacrum we współczesnej sztuce polskiej wobec przemian społeczno-historycznych w latach 1945-1989

Abstract

Praca podejmuje zagadnienie obecności sacrum w sztuce polskiej w latach 1945-1989. Ten burzliwy czas w polskiej historii i dynamiczne przemiany społeczno-historyczne okresu powojennego miały znaczący wpływ na sztukę, która często była zaangażowana nie tylko społecznie, ale też politycznie. Sztuka współczesna chętnie sięga do motywów religijnych, jednak jej celem często nie jest już tworzenie obiektów kultu. Zachodzące na przestrzeni lat przemiany w religijności człowieka, zmieniające się formy wyznania, podejścia człowieka do wiary, jak również jego potrzeby i oczekiwania wobec niej spowodowały, że sztuka odnosząca się do sacrum nie jest już po pierwsze zagadnieniem jednoznacznym, po drugie dzieła sztuki dotykające tej sfery nie zawsze spotykają się z aprobatą odbiorcy. Część z przywołanych w pracy dzieł odnosi w sposób bezpośredni do ikonografii chrześcijańskiej, teoretycznie więc mogłyby być zaklasyfikowane w obręb sztuki religijnej. Część z prezentowanej twórczości w dość odległych skojarzeniach naprowadzają na taki typ klasyfikacji. Zestawione razem dają dość pełny obrazem tego, z jakimi formami religijności spotykamy się w sztuce polskiej, jaki sposób obrazowania tematów religijnych pojawia się u twórców oraz jakie miejsce zajmuje ta sztuka w świecie artystycznym.