Central European Infantry Handbooks in the Time of Early Modern Military Revolution

Abstract

The theory of early modern military revolution, which was presented by Michael Roberts in the 1950s and was later revised by various historians, is well known and still in use even today. One of the pillars of supposed revolution was a change of infantry training and a general change of infantry tactics, which first happened in the Netherlands in the 1590s. Another modification of infantry training and tactics took place in Sweden during the reign of Gustavus Adolphus. These transformations were reflected by a specific genre of period learned literature – military handbooks for infantry. Military manuals were published not only in Western Europe but also in Central Europe,, mostly in Germany. In the period of 1550–1650, approximately 125 military handbooks were printed in ca. 225 editions. Twenty-five of these books were concerned specifically with the art of infantry war.

Book history is a transdisciplinary field which offers new methods of studying military history. While researching changes of the content and formal aspects of military publications, we can trace changes of period military theory. The prosopography of military theorists and book publishers helps to reveal how the new ideas were disseminated – in this case how the new approaches to infantry training and the art of war spread from Western and Northern Europe to its centre. The aim of this contribution is not only to describe period infantry handbooks, but also to characterise the transfer of revolutionary changes in infantry warfare from Netherlands and Sweden into Central Europe with the help of period military manuals – especially those intended for infantry.

Teoria wczesnonowożytnej rewolucji militarnej, przedstawiona przez Michaela Robertsa w latach pięćdziesiątych XX w., a następnie zrewidowana przez kolejnych historyków jest dziś powszechnie znana i ciągle stosowana przez badaczy. Jednym jej z filarów była zmiana w szkoleniu piechoty i ogólna ewolucja taktyki wojskowej w odniesieniu do piechoty, która po raz pierwszy nastąpiła w Holandii w latach dziewięćdziesiątych XVI w. Kolejne modyfikacje w tym zakresie wprowadzono w Szwecji za panowania Gustawa Adolfa. Odzwierciedleniem tych przemian był specyficzny gatunek literacki epoki nowożytnej – podręczniki wojskowe dla piechoty publikowane nie tylko w Europie Zachodniej, ale także w Europie Środkowej, głównie w Niemczech. W latach 1550–1650 ukazało się około 125 traktatów wojskowych w blisko 225 wydaniach. Dwadzieścia pięć z tych podręczników wyłącznie koncentrowało się na piechocie.

Studia nad historią książki mają charakter interdyscyplinarny, zarazem oferujący nowe metody badania historii wojskowości. Analizując zmiany treści i aspektów formalnych publikacji wojskowych możemy prześledzić zmiany teorii wojskowej omawianego okresu. Prozopografia teoretyków wojskowych i wydawców książek pomaga wykazać sposoby rozpowszechniania się nowych idei – w tym przypadku możemy zobaczyć, jak nowatorskie podejścia do szkolenia piechoty i sztuki wojennej przenikały z obszaru Europy Zachodniej i Północnej do centrum kontynentu. Celem artykułu jest opisanie wczesnonowożytnych podręczników piechoty oraz scharakteryzowanie sposobu, w jaki rewolucyjne zmiany w taktyce wojennej przenikały z Holandii i Szwecji do Europy Środkowej za pomocą podręczników wojskowych – w szczególności traktatów dotyczących piechoty.

Теория военной революции раннего Нового времени, представленная Майклом Робертсом в 1950-х гг. и затем пересмотренная последующими историками, в настоящее время широко известна и до сих пор используется исследователями. Одним из ее столпов было изменение в обучении пехоты и эволюция военной тактики по отношению к пехоте, которая впервые произошла в Нидерландах в 1590-х гг. Последующие модификации в этом отношении были введены в Швеции во время правления Густава Адольфа. Эти изменения отразились на специфическом жанре письма эпохи нового времени – военные наставления для пехоты издавались не только в Западной Европе (преимущественно в Германии), но и в Центральной Европе. Между 1550 и 1650 г. было опубликовано около 125 военных трактатов с почти 225 изданиями. Двадцать пять из этих руководств были посвящены исключительно пехоте.

Исследования по истории книги носят междисциплинарный характер и в то же время предлагают новые методы изучения военной истории. Анализируя изменения в содержании и формальных аспектах военных изданий, можно проследить изменения в военной теории рассматриваемого периода. Просопографическое исследование группы военных теоретиков и книгоиздателей помогает показать, как распространялись новые идеи. Таким образом, мы видим, как новаторские подходы к обучению пехоты и военному искусству проникали из Западной и Северной Европы в центр континента. Цель статьи состоит в том, чтобы описать наставления для пехоты раннего Нового времени и охарактеризовать путь, по которому революционные изменения в тактике ведения войны распространялись из Нидерландов и Швеции в Центральную Европу с посредничеством военных наставлений – в частности трактатов о пехоте.