Odpowiedzialność utrzymujących hotele i podobne zakłady za rzeczy wniesione

Abstract

W ramach dysertacji podjęta została cywilnoprawna problematyka uregulowanej w tytule XXIX księgi trzeciej kodeksu cywilnego odpowiedzialności utrzymujących zarobkowo hotele i podobne zakłady za utratę lub uszkodzenie rzeczy wniesionych. Zawarte w pracy rozważania zmierzają do wykazania, że obecny kształt przyjętej w prawie polskim odpowiedzialności hotelarzy stanowi efekt słusznego kompromisu, godzącego niekwestionowaną potrzebę zapewnienia gościom hotelowym skutecznej ochrony z potrzebą ochrony interesów prowadzących hotele lub podobne zakłady. Omówieniu i dokonaniu właściwej oceny rozwiązań, obowiązujących w prawie polskim, towarzyszy analiza poszczególnych postanowień sporządzonej w Paryżu konwencji Rady Europy z dnia 17 grudnia 1962 r. o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych. Istotne stało się zbadanie, zarówno w aspekcie prawnym, jak i praktycznym, dokonanych w 1998 roku zmian dotyczących przepisów tytułu XXIX księgi trzeciej kodeksu cywilnego, podyktowanych ratyfikowaniem przez Polskę konwencji paryskiej.