Parki kieszonkowe. Przestrzeń publiczna, życie publiczne, praktyki miejskie

Abstract

W artykule omówione są główne założenia i kulturowo-społeczne parametry miejskiej przestrzeni publicznej. Przykładem analizowanym są miejskie parki, ze szczególnym uwzględnieniem idei parków kieszonkowych, które we współczesnej urbanistyce stanowią odpowiedź na niedobór terenów zielonych w dużych, gęsto zabudowanych miastach. Krótkiej historycznej rekonstrukcji relacji miasto – natura – człowiek towarzyszy opis wybranych miejskich projektów oraz próba ich osadzenia w kontekstach społecznych oraz w idei „prawa do miasta”.

The article discusses the main assumptions and cultural and social parameters of urban public space. The example under analysis are city parks, with particular emphasis on the idea of pocket parks, which in contemporary urban planning are a response to the shortage of green areas in large, densely built-up cities. A short historical reconstruction of the city – nature – man relationship is accompanied by a description of selected urban projects and an attempt to place them in social contexts and the idea of the “right to the city”.