Umowa administracyjna w prawie niemieckim

Abstract

O sukcesie umowy administracyjnej w działalności niemieckiej administracji publicznej świadczą nie tylko determinanty prawne, ale także pozaprawne, do których zaliczyć należy m.in. uwarunkowania natury politycznej, historycznej, ekonomicznej i będący ich pochodną poziom kultury prawnej społeczeństwa. Mając na uwadze różnorodność tych czynników, celem głównym pracy o charakterze poznawczym uczyniono identyfikację uwarunkowań rozwoju umowy administracyjnej w federalnym prawie niemieckim, jak również wyjaśnienie roli tej instytucji we współczesnym postępowaniu administracyjnym, a także wskazanie wyłaniających się na tym tle problemów natury teoretycznej i praktycznej wraz z propozycjami ich rozwiązań. Na potrzeby realizacji celu głównego pracy przyjęto cele szczegółowe o charakterze metodycznym, aplikacyjnym oraz utylitarnym. Celem metodycznym pracy jest wskazanie metod uzupełniających metodę dogmatyczno-prawną, które są najbardziej odpowiednie do zbadania czynników wpływających na rozwój umowy administracyjnej – zarówno w praktyce administracyjnej, jak i na płaszczyźnie normatywnej. Różnorodność metod powinna zapewnić trafność, kompletność i integralność prowadzonych rozważań. Celem aplikacyjnym rozprawy jest sformułowanie rekomendacji dla polskiego ustawodawcy na rzecz ujęcia umowy administracyjnej w ramy prawne oraz przedstawienie warunków umożliwiających jej funkcjonowanie w praktyce administracyjnej. Celem utylitarnym jest pozyskanie wiedzy na temat konsensualnych form działania administracji publicznej w Niemczech, ze szczególnym uwzględnieniem umowy administracyjnej. Zrealizowanie powyższych zamierzeń badawczych pozwoliło ukazać znaczenie analizowanej instytucji w praktyce administracyjnej. W pracy udowodniono tezę, że umowa administracyjna jest instytucją pozwalającą administracji publicznej w sposób elastyczny i efektywny realizować coraz bardziej zróżnicowane i złożone (kompleksowe) zadania publiczne.