Transforming the medical innovation and access ecosystem in pandemic preparedness and response: reform proposals to break the status quo and improve global public health outcomes

Abstract

Przedmiot badań: System farmaceutyczny nie spełnia swojej roli, jaką jest odpowiadanie na potrzeby zdrowia publicznego. Pomimo że realizacja prawa do zdrowia jest obowiązkiem państw, sektor publiczny scedował znaczną część odpowiedzialności za badania i rozwój oraz dostęp do technologii medycznych na sektor prywatny. Obecny model badań i rozwoju jest ukierunkowany na maksymalizację zysku aniżeli na służenie interesowi publicznemu. W rezultacie, przepaść między obecnymi innowacjami, a największymi potrzebami medycznymi rośnie, systemy opieki zdrowotnej i pacjenci nie mogą sobie pozwolić na zakup leków, a światowy dostęp do nowych terapii jest bardzo nierówny. Szczególnie nieadekwatny jest ten system w kontekście przygotowań i reagowania na pandemie i inne kryzysy zdrowotne.

Cel badawczy: Moje badania miały na celu wykazanie i omówienie wad systemu farmaceutycznego, dokonanie analizy ich przyczyn i skutków oraz zaproponowanie alternatywnych rozwiązań.

Metoda badawcza: Rozprawa powstała w oparciu o różne metody badawcze oraz interdyscyplinarne podejście, które umożliwiło analizę zjawisk prawnych w kontekście szerszych ram społeczno-politycznych.

Wyniki: Rozprawa przedstawia, w jaki sposób można zmienić system rozwoju i dostępu do lekarstw, ze szczególnym uwzględnieniem medycznych środków zaradczych. Nadrzędnym wnioskiem rozprawy jest to, że rządy powinny wziąć większą odpowiedzialność za określenie kierunku innowacji medycznych, odpowiednie kształtowanie ekosystemu badań i rozwoju oraz zapewnienie równego dostępu do lekarstw. Propozycje strukturalnych przemian obejmują zmianę sposobu zarządzania prywatnymi firmami działającymi w sektorze farmaceutycznym i wprowadzenia na rynek korporacji, które mają inne formy statutowe, a tym samym mogą skuteczniej służyć interesowi publicznemu. Możliwe jest również bezpośrednie zaangażowanie sektora publicznego w sektorze farmaceutycznym (tzw. public option).

Background: The pharmaceutical system is not delivering on its role of responding to the needs of public health. Although realising the right to health is the responsibility of states, the public sector has ceded much of the responsibility for R&D and access to health technologies to private companies. The current R&D model is geared towards maximising profit rather than serving the public interest. As a result, the gap between innovations and unmet medical needs is growing, health systems and patients cannot afford medicines, and global access to new products is highly unequal. The system is particularly inadequate in the context of preparing for and responding to pandemics and other health crises. Research purpose: My research aimed to demonstrate and discuss the flaws in the pharmaceutical system, analyse their causes and consequences and propose alternative solutions. Methods: The dissertation is based on various research methods and an interdisciplinary approach that allowed the analysis of legal aspects in the context of a broader socio-political framework. Conclusions: The dissertation outlines how the ecosystem of innovation and access to medicines can be transformed, with a particular focus on medical countermeasures. The overarching conclusion is that governments should take greater responsibility for determining the direction of medical innovation, shaping the R&D ecosystem and ensuring equal access. Suggestions for structural change include altering the governance of private companies operating in the pharmaceutical sector and bringing new types of corporations into the market. The public sector could also get directly involved in the pharmaceutical sector (public option).