Production and Logistics of Crossbow Bolts in the Early Renaissance. Florence and the War Against Lucca (1429–1433)

Abstract

In the autumn of 1429, Florence declared war on Lucca, to complete its domination over the north of Tuscany. The siege began in December and continued until the mercenary chief Niccolò Piccinino defeated the Florentine army outside the walls of Lucca, but the war continued until May 1433. In this period, although firearms already existed, the use of crossbows was still very important. To satisfy the requests of Florence, the men of Montefioralle, a small town in Chianti, specialised in the production of crossbow bolt heads. In this village of about two hundred inhabitants, every man was a blacksmith and together they produced on average 100,000 metal elements every six months. The shafts for the crossbow bolts were, on the other hand, produced by other specialised craftsmen in the mountains of the Casentino, and were assembled in other places. The Florentine war office, the Dieci di Balìa, took care of the logistics both to connect the different artisans and to send the ammunition to the battlefields and fortresses. Thanks to the documents kept in the State Archives of Florence, it has been possible to reconstruct the entire network of artisans, the management of shipments, and the quantity and expense for these ammunitions.

Jesienią 1429 r. Florencja wypowiedziała wojnę Lukce, pragnąc zakończyć walkę o swoją dominację nad północną Toskanią. Oblężenie rozpoczęło się w grudniu i trwało do momentu pokonania florenckiej armii pod murami Lukki przez dowódcę oddziałów najemnych Niccolò Piccinino – choć sama wojna trwała jeszcze do maja 1433 r. W tym okresie, mimo że broń palna już istniała, nadal bardzo ważne było wykorzystanie kusz. Aby zaspokoić potrzeby Florencji, mieszkańcy Montefioralle, małego miasteczka w regionie Chianti, wyspecjalizowali się w produkcji bełtów. W tej liczącej około dwustu mieszkańców miejscowości każdy mężczyzna był kowalem i wszyscy przez sześć miesięcy łącznie produkowali średnio 100 000 metalowych elementów kusz. Trzony bełtów były z kolei wytwarzane przez innych wyspecjalizowanych rzemieślników zamieszkujących góry Casentino oraz montowane w innych miejscach. Florenckie biuro do spraw wojny, Dieci di Balìa, zajmowało się logistyką zaopatrzenia koordynując i łącząc pracę różnych rzemieślników oraz wysyłając amunicję na pola bitew i do fortec. Dzięki dokumentom przechowywanym w Archiwum Państwowym we Florencji udało się zrekonstruować całą sieć rzemieślników, system zarządzania dostawami oraz ustalić ilość i koszty produkowanej amunicji.