Społeczny eksperyment gandhyjskiej organizacji Vikas Bharati jako przykład poszukiwania indyjskiej drogi rozwoju

Abstract

Przedmiotem rozprawy jest organizacja Vikas Bharati (Rozwój Indii) założona przez czworo intelektualistów z północnych Indii, której celem była modernizacja zacofanych obszarów kraju poprzez przeprowadzenie zintegrowanego eksperymentu społeczno-ekonomicznego w mikroregionie zamieszkałym przez populację zaliczaną do „wyodrębnionych plemion”. Badana koncepcja organizacji opierała się na koncepcjach Mahatmy Gandhiego, Swami Vivekanandy i E.F. Schumachera, jej celem było udowodnienie, że w Indiach możliwa jest realizacja „trzeciej drogi rozwoju”. Autor rozprawy analizuje sam eksperyment Vikas Bharati, ale i jego cele, ideologia, stopień przygotowania do przeprowadzenia eksperymentu, znajomość kulturowych i socjalnych realiów — ludności plemiennej. Rozprawa jest swoistym studium przypadku obrazującym zjawisko lokalne, lecz charakterystyczne dla całych Indii.