Dyskusje i spory o teatr w latach 1944–1956 w Polsce

Abstract

Rozprawa została poświęcona dziejom dyskusji i sporów o teatr w latach 1944–1956 w Polsce. Zaprezentowano pierwszych dwanaście sezonów teatralnych (1944/1945–1955/1956) w perspektywie dyskusji i sporów. Autorka zakłada, że kontynuacja tradycji teatralnej dwudziestolecia nie kończy się w roku 1945 ani nawet w latach 1947–1948, ale że jest ona żywa po roku pięćdziesiątym. W rozprawie próbuje odpowiedzieć na pytanie, jaką rolę w procesie kompromitacji założeń wąsko rozumianego realizmu socjalistycznego odgrywają polemiki wyrastające obok przedstawień wybitnych reżyserów powojennych: Osterwy, Schillera, Wiercińskiego, Horzycy, Galla, Dąbrowskiego i Kotlarczyka. Postępowanie badawcze polegało przede wszystkim na selekcjonowaniu, syntetyzowaniu i interpretacji informacji zaczerpniętych ze wszystkich polemicznych wypowiedzi prasowych z lat 1944–1956 na tematy tragedii greckiej, Szekspira, Wielkiego Repertuaru (oprócz Wyspiańskiego), „Dwu teatrów” Szaniawskiego, „Niemców” Kruczkowskiego.