Wypoczynek czynny marynarzy w obrębie morskiego statku transportowego

Abstract

Celem rozprawy jest pokazanie (w oparciu o uchwycony zbiór zjawisk i procesów społecznych) możliwości przekształcenia środowiska marynarskiego w jego egzystencji poza pracą — zgodnie z prezentowanym w niej empirycznym wzorcem wypoczynku czynnego w obrębie statku. Badania terenowe rozpoczęto w 1980 i, po przerwie, podjęto w 1983 roku; zakończono badania w 1984. Skoncentrowano się w nich na pracownikach Polskich Linii Oceanicznych. W dysertacji scharakteryzowano kolejno: wypoczynek czynny w ujęciu teoretycznym, psychofizjologiczne aspekty procesów znaczeniowych w wypoczynkowych, związki pomiędzy osobowością a procesem wypoczynkowym. Autor przedstawił metody badawcze i przebieg badań, a także teren badań i środowiskowe uwarunkowania pracy badanej grupy. W kolejnych rozdziałach zaprezentowano wnioski. Autor podkreśla znaczenie intencjonalnych i zorganizowanych czynności wychowawczych w procesie przekształcania środowiska i ich wpływ na meliorację środowiska marynarskiego.