Prawo podatnika do ochrony przed podwójnym opodatkowaniem a prawo do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustawy podatkowej

Abstract

Niniejsze opracowanie dotyczy relacji między wynikającym z bilateralnych umów podatkowych prawem podatnika do ochrony przed podwójnym opodatkowaniem a prawem do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustawy, tj. prawa krajowego umawiających się państw. Analiza genezy, pojęcia, klasyfikacji oraz środków ochrony praw podatnika pozwala postawić tezę, iż prawo do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustawy jest podstawowym prawem podatnika, co prowokuje pytania dotyczące powiązań tego prawa z prawem do ochrony przed podwójnym opodatkowaniem. Z rozważań zawartych w opracowaniu wnioskować można, że prawo do ochrony przed podwójnym opodatkowaniem stanowi konieczną konsekwencję prawa do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z ustawy, co wynika zarówno z miejsca bilateralnych umów podatkowych w hierarchii źródeł prawa powszechnie obowiązującego, ich celu podstawowego, jak i charakteru prawnego zawartych w nich norm rozdzielających roszczenia podatkowe między umawiające się państwa. Prowadzi to do konstatacji, że wysokość podatku, a co za tym idzie – prawo podatnika do zapłaty jednej i jedynej kwoty podatku w przypadku transgranicznych transakcji, są determinowane zarówno przez prawo krajowe, jak i bilateralne umowy podatkowe.