Streszczenie
Rozprawa przedstawia obraz Polski i pisarzy polskich w „Leksykonie” Johanna Heinricha Zedlera („Grosses vollständiges Universal-Lexicon aller Wissenschafften und Künste”, 1732–1754) — encyklopedii powszechnej zawierającej informacje z wszelkich dziedzin kultury, nauki, historii, geografii itd. Ujęcie Zedlera daje pojęcie o stanie wiedzy w pierwszej połowie XVIII wieku. Część pierwsza rozprawy składa się z charakterystyki omawianego leksykonu oraz z rozdziałów poświęconych wizji Rzeczypospolitej w ówczesnym piśmiennictwie i polonikom. Część druga rozprawy zawiera katalog „poloników” występujących w „Leksykonie” Zedlera.