Programy reform w Czechosłowacji w dobie „Praskiej Wiosny” 1968–1969

Abstract

Celem rozprawy jest próba przedstawienia w sposób usystematyzowany najważniejszych koncepcji przebudowy systemu społecznopolitycznego państwa, które pojawiły się i były dyskutowane w okresie „Praskiej Wiosny”. Dysertacja podzielona została na dwie zasadnicze części. W pierwszej z nich, składającej się z ośmiu rozdziałów , autor stara się ukazać genezę procesu reform i ich ogólne polityczne tło, jego wewnętrzne i zewnętrzne determinanty. Pierwszy z rozdziałów objął okres od 1948 roku, to jest od daty przejęcia pełni władzy przez partię komunistyczną, i miał na celu przedstawienie narastających sprzeczności wewnątrz systemu oraz pierwszych, niekonsekwentnych jeszcze prób ich rozwiązywania. Druga, zasadnicza część pracy składa się również z ośmiu rozdziałów. Wyodrębnione zostały wedle kryteriów merytorycznych, zasadniczo w zgodzie z systematyką konstytucji. Taki układ pozwolił na wyraziste przedstawienie projektów reform w poszczególnych sferach życia politycznego państwa.