Pisarstwo Marka Nowakowskiego

Abstract

Przedmiotem badań szczegółowych w rozprawie jest proza Marka Nowakowskiego opublikowana w latach 1958–2001. Dokonano selekcji materiału badawczego, koncentrując się tylko na tych utworach, które zostały umieszczone w zbiorach opowiadań lub opublikowane jako odrębne pozycje literackie. Słuchowiska radiowe, monodramy, scenariusze filmowe, recenzje, felietony, notki biograficzne przyjaciół czy znajomych zostały tyko zasygnalizowane, ponieważ ich szczegółowa analiza nie mieści się w formule rozprawy. Informacyjnie są również przywołane dwa utwory Nowakowskiego adresowane do młodzieży, tj. „Lepszy” oraz „Opowieść o kocie Gacku”. Badaniami objęto 31 zbiorów opowiadań, 5 minipowieści: „Marynarska ballada”, „Reda”, „Książę Nocy”, „Honolulu”, „Empire”, 2 dłuższe opowiadania: „Homo Polonicus” i „Robaki” oraz powieść o rodowodzie kryminalnym „Strzały w motelu George czyli skarb krwawego barona”. W rozdziale pierwszym przedstawiono słowny szkic do portretu twórcy. Zaprezentowano związki łączące prozę Nowakowskiego z twórczością jego pokoleniowych kolegów — pokolenia „Współczesności”. Analizie poddano toż odbiór czytelniczy prozy pisarza. Celem badań tej twórczości było wykazanie, że Nowakowski to doskonały obserwator świata, interesujący się nie tylko zagadnieniami życia przedstawicieli tzw. marginesu społecznego, ale też problemami o ważnym znaczeniu społecznym, potrafiący zarazem uczynić przedmiotem swej obserwacji nieujawnione pragnienia i obsesje.