Wojna i jej wpływ na odbudowę potencjału Marynarki Wojennej RP (PRL) po 1945 roku

Abstract

Mówiąc o potencjale marynarki wojennej, siłą rzeczy musimy mieć na uwadze co najmniej dwa jego wymiary. Pierwszy z nich to potencjał społeczny utożsamiany ze strukturami kadrowymi (marynarskimi) i personelem cywilnym oraz ich kwalifikacjami, drugi zaś to potencjał bojowy wyrażony stanem uzbrojenia i wyposażenia sił morskich. Nie ulega wątpliwości, że w 1945 roku Polska stanęła wobec konieczności tworzenia, już nie od podstaw, a jednak z licznymi ograniczeniami, komponentu morskiego sił zbrojnych. Mieliśmy tu do czynienia z ograniczeniami wewnętrznymi spowodowanymi następstwami wojny, i zewnętrznymi – wynikającymi z faktu, że Polska znalazła się w strefie wpływów sowieckich, co miało bezpośrednie przełożenie na zakres samodzielności w dziedzinie wojskowej. Tej podległości i jej następstw w pełnym zakresie doświadczyła marynarka wojenna, co niewątpliwie przekładało się na jej potencjał i samodzielność operacyjną.

When it comes to naval potential, we must have at least two dimensions in mind. The one is the social potential identified with the personnel (naval) structures and civilian personnel and their qualifications, while the other is the combat potential expressed in the state of armaments and equipment of the naval forces. There is no doubt that in 1945 Poland faced the necessity of building the naval component of the armed forces, not from scratch but with numerous limitations. We dealt here with internal limitations caused by the aftermath of the war and external ones due to the fact that Poland came under the Soviet sphere of influence, which had a direct bearing on the scope of independence in the military field. This subordination and its consequences were experienced to the full extent by the navy, which undoubtedly translated into its potential and operational independence.