Świadomość ikonograficzna a nowoczesna praktyka artystyczna i refleksja nad sztuką

Abstract

Tematem rozprawy jest świadomość ikonograficzna i jej związek z nowoczesną praktyką artystyczną i refleksją nad sztuką. Praca została podzielona na trzy części, zgodnie z zachodzącymi chronologicznie zmianami w świadomości ikonograficznej. W pierwszej części jeden rozdział poświęcony został myśli Aby Warburga i Erwina Panofskyego, drugi zaś opisuje problematykę alegorii, symbolu i „storii” w sztuce dawnej oraz prezentuje teoretyczne założenia badań ikonograficznych zawarte w publikacji Gorana Hermerena „Representation and Meaning in the Visual Arts. A study of Iconography and Iconology”. W części drugiej ukazano odejście od świadomości ikonograficznej opartej na konwencji i związkach sztuki z literaturą, jaka nastąpiła w XIX i I połowie XX wieku. Szczególnie interesuje tu autorkę przełom romantyczny oraz symbolizm, gdy pojawia się filozoficzna refleksja dotycząca symbolu i alegorii, rozgraniczająca i wartościująca oba zjawiska.